فصل ششم
آنچه نزد اهل حق مقدس است
اهل حق علاوه بر آنكه تمام مقدسات مشهوره را در هر زمان و مكان بر حسب اصول عقاید مندرجهی در فصل چهارم این كتاب تقدیس نموده و محترم میشمارند، خود نیز پنج چیز را مقدس میدانند كه (هر پنج در عرض یكدیگر قرار دارند نه در طول):
۱- بیابس اعم از « ساج نارِیْ » و « پرْدِیْ وَرِیْ » (۱) كه پرْدِیْ وَری بعداً توضیح خواهد شد.
۲- كلام سرانجام و كلام سایر بزرگان اهل حق (معنی كلام سرانجام در مقدمهی این كتاب ذكر شده است).
۳- جمع و جمعخانه یا جَمْ وَ جَمْخانَهْ (۲) (هر دو صحیح است) كه عبارت است:
به اجتماع جماعتی از اهل حق در محلی به نام جَمْخانَهْ برای عبادات
- ۲۷فصل ششم
و اذكار و اوراد اختصاصی؛ البته وجود جمخانه مقید به مكان و طرز ساختمان مخصوصی نیست. هر گاه و هر جا اهل حق با خلوص نیّت و پاكی از هر جهت به قصد عبادت جمع شدند و طبق دستور مقرره با حضور قلب، به حق متوسل گردیدند جلوهی ذات حق در آن حال پدیدار و بر هر قلب پاكی ذرّهوار میتابد. به اضافه معتقدند تشكیل آن جمع در هر مورد حلّال مشكلات است.
فلذا بنا به تعریف فوق «جَمْعْ» یا «جَمْ» یعنی اجتماع جماعتی از اهل حق برای عبادت، و «جَمعْخانَهْ» یا «جَمْخانَهْ» یعنی عبادتگاه آن جماعت.
۴- آنچه در آن جمخانه به عنوان نَذْرْ و به قانون اهل حق دعا خوانده و مصرف شود. زیرا در مكانی كه جلوهی ذات حق بتابد و نور قدرت وحدتش حاضر و ناظر باشد و با اركان و آداب صحیح و خواندن ادعیهی مخصوص آن نذر انجام یابد بدیهی است، مقدس است بلكه معتقدند در استجابت حاجات مؤثر خواهد بود.
۵- عهد و میثاق یعنی پیمان و استواری كه بیعت هم نیز گفته میشود، و به اصطلاح اهل حق شرط و اقرار گویند. انشاءالله شرحش بعداً خواهد آمد.